PAMİR

Şiiri, baharı ve maviyi çok sever.Yeri geldiğinde dermanını bir bardak çayda bulur.Çocuklara ''Çocuk !'' diye hitap eder.Çocuklar onun için yüreğinden bir parçadır.uçurtmalar ve gökyüzü umuttur lugatında.
Devamlı bir şeyler karalar o anda kağıt bulamasa da yazar.Hayatında ki en büyük yemin kaleme ettiğidir.Daha küçük ama yine de yazar.Yüreğine sığmayanlardır kağıdında olanlar.Yalnız kalmayı sever.Kendini anlatmayı pek beceremez.En fazla ''kendine iyi bak'' der.
Adını Pamir koydu kitabının.Neden diyoruz o da bilmiyor.senelerdir aklındaymış aslında.''Dünyanın Çatısı'' demekmiş.O da sadece bunu biliyor......